ΤΟ ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ ΣΤΟ ΙΕΡΟ ΒΟΥΝΟ

Τιφλίδα, δεκαετία του 1980. Η Ιρίνα Νόζατζε, κόρη εργάτη σαπωνοποιίας, δημοσιογράφος στην εφημερίδα “Χρονικά της Σοβιετικής Γεωργίας”, περνάει τις μέρες της αντιγράφοντας δελτία για την αγροτική παραγωγή και τα επιστημονικά επιτεύγματα της σοσιαλιστικής δημοκρατίας. Τίποτα δεν συμβαίνει. Ύστερα, συμβαίνει κάτι· μια αποτυχημένη αεροπειρατεία: τέσσερις νεαροί Γεωργιανοί αποπειρώνται να αυτομολήσουν στη Δύση· ακολουθεί τραγωδία που παίρνει μεγάλη δημοσιότητα και πανσοβιετικές διαστάσεις. Η Ιρίνα, αποφασίζοντας να ερευνήσει την υπόθεση με καυκασιανό πείσμα, ζει δυο παράλληλες ζωές: μια μέσα στην κρυψίνοια, στην αδιαφορία και στην ασυνεννοησία, και μια άλλη στον κόσμο της φαντασίας και των βιβλίων, από τα Ταξίδια του Γκιούλιβερ μέχρι το Γαλάζιο πουλί της ευτυχίας. Ως τον σκληρό Απρίλιο του 1989, τα μικρά και μεγάλα γεγονότα της ζωής της (απώλειες, απογοητεύσεις, καθημερινές ανακαλύψεις) και της χώρας ολόκληρης (το πυρηνικό δυστύχημα στο Τσερνόμπιλ, οι μεταρρυθμίσεις του Γκορμπατσόφ και ο αντίκτυπός τους, το εθνικιστικό κίνημα στη Γεωργία) γίνονται αιτία να αλλάξει η ιδέα που είχε για τον εαυτό της και για όλα τ’ άλλα.

Το “Λούνα παρκ στο ιερό βουνό” είναι το τρίτο βιβλίο μιας εν εξελίξει τετραλογίας για τη Σοβιετική Ένωση. Στο “Εργοστάσιο των μολυβιών” (2000), η ιστορία αρχίζει πριν από την επανάσταση των μπολσεβίκων και τελειώνει τις παραμονές του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου· στις “Σπάνιες γαίες” (2013), ο κλόουν Πραβιέν Σεργκέγεβιτς Μακάρεφ ζει στη βορειοδυτική Ρωσία στα χρόνια του Στάλιν· σ’ αυτό το τρίτο μυθιστόρημα, ξετυλίγεται η ιστορία της οικογένειας Νόζατζε και οι τελευταίες μέρες της Σοβιετικής Γεωργίας.